یکی از این موارد، خودداری خود رئیس جمهور پزشکیان و اعضاء دولت ایشان از اظهارات منفی و عیبجویانه نسبت به دولت قبل و دولتهای گذشته است.
شاید هنوز بسیاری از مردم و فعالان سیاسی و رسانهای به این نکته توجه نکرده باشند که با گذشت ماهها از آغاز به کار دولت چهاردهم حتی یک مورد از شخص رئیس جمهور شنیده نشده است که به دولت قبلی یا دولتهای قبلی انتقاد کند، مشکلات موجود را به گردن آن دولتها بیندازد و برای سفید نشان دادن خود، دیگران را سیاه نشان بدهد. این، یک فرهنگ متعالی است که باید ترویج و نهادینه شود و آنچنان مورد حمایت همهجانبه قرار گیرد که به یکی از پایههای اصلی هویت اخلاقی آحاد جامعه به ویژه دولتمردان کشورمان در تمام زمانها و زمینهها تبدیل گردد.
ایراد نگرفتن، انتقاد نکردن و مشکلات را به گردن دیگران نینداختن به معنای نادیده انگاشتن کاستیها و عبور کردن از کنار آنها نیست. انسانهای بافرهنگ به هنگام عهدهدار بودن مسئولیت و در دست داشتن قدرت، درصدد برطرف ساختن کاستیها برمیآیند و بدون آنکه مقصرتراشی کنند و چهره دیگران را سیاه جلوه بدهند، به وظایفی که در قبال مردم و کشور دارند عمل میکنند. اگر بعد از انجام خدمات و به نتیجه رساندن اقدامات مثبت، به مردم اعلام کنند این کارها را انجام دادهایم، افکار عمومی آنها را تحسین خواهد کرد و قدردانشان خواهد بود. مهمتر اینکه همین روش عملی به یک درس اخلاق برای عموم مردم به ویژه نسلهای آینده تبدیل خواهد شد و پایههای اخلاقمداری را در جامعه مستحکم خواهد کرد.
متأسفانه، مقصرتراشی و به گردن دیگران انداختن نارسائیها از اواخر دهه 70 شروع شد، در دولتهای نهم و دهم اوج گرفت و به تدریج به یک رویه ثابت تبدیل شد بطوری که بعضی دولتمردان حتی به هنگام افتتاح طرحهای نیمهتمام دولتهای قبل از خود آنها را مورد سرزنش قرار میدادند و تمام اقدامات را به نام خود ثبت میکردند. اخلاق اسلامی در چنین مواردی مقرر میدارد افتتاحکنندگان طرحها حتماً از زحمات مسئولین قبل از خود قدردانی کنند، مانند کاری که خانم دکتر فرزانه صادق وزیر راه و شهرسازی هنگام افتتاح محور طبس-یزد انجام داد، و اگر قصوری بوده خطاپوشی نمایند.
این روشی است که میتواند جامعه را به سوی اخلاقمداری سوق دهد و فضا را مالامال از کرامت انسانی کند.
منبع:جمهوری اسلامی
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟